Ho Chi Minh City

Het regent bijna nooit in Saigon. Behalve als wij er zijn. Vandaag werden we weer verwend met een lekkere vroege wake up call. 5.30 uur wel te verstaan.

Een bewuste keuze om op tijd bij de wereldberoemde Cu Chi tunnels te zijn, voordat alle andere dagelijkse 3000 toeristen daar zijn. Maar eerst de stad uit zien te komen. De stad in komen is ook zoiets. Duizenden scooters rijden als mierenhopen richting de stad. Sinds 2012 zijn ze bezig met de aanleg van een ondergrondse metro, dat zal nog wel een paar jaar duren voor dat klaar is.

Het tunnelnetwerk in Cu Chi was duidelijk berekend op het kleine formaat van de Vietnamezen. Dit ondergrondse tunnelnetwerk werd gebruikt door de Vietcong. Eerst wandelden we langs ingangen van de tunnels die op het blote oog niet zichtbaar zijn. Nadat de gids had laten zien hoe "groot" de ruimte was om in de tunnel te komen mochten vrijwilligers dit ook eens proberen. René Machielsen en ik durfden dit wel. Ik heb na al dat eten hier de afgelopen weken nog steeds een Vietnamese omvang. En dan even een tunneltje proberen, 20 meter was meer dan genoeg. Zwaar gebukt of op je hurken, je moet geen claustrofobie hebben. Na de tunnels trokken we verder naar Trang Bang, de plaats waar de wereldberoemde foto werd gemaakt van Kim Phuc, het zwaarverbrande meisje van de napalm. Kim woont inmiddels in Canada, maar in het ouderlijk huis woont haar schoonzus die leeft van de opbrengst van de toeristen die ze een heerlijke noodlesoep serveert.

Naast dat huis staat de kleurrijke Cao Dai tempel. In de Cao Dai leer komen de geloofsovertuigingen van onder andere het Boedhisme, Christendom, Confucianisme, Islam en Taoïsme bijeen. We zijn op tijd om een stukje van een dienst mee te maken.

We laten de Vietnamoorlog achter ons. Juist dit gedeelte van de reis heeft Ben niet beleefd door zijn zeer slechte mobiliteit en dan op een bankje geparkeerd werd of achter gelaten in de bus. En dan moet hij het doen van de verhalen en foto's..... Het thuisfront heeft het hier ook druk mee door alle regeldingen die vanuit hier doorgegeven worden om Ben zo snel mogelijk in de medische molen te krijgen. Dank je wel Laura

Na terugkomst in Saigon nog wel even het Hardrock Cafe een bezoekje brengen.

's Avonds een gezellige dinnercruise gemaakt over de Saigon rivier. Het was net een rondje over het IJ, maar dan anders. Leuk entertainment op de boot, lekker eten. Terug in de bus ging het feestje door, werden de discolichten aangezet, muziek op vol en de sprekende beelden zouden leuk zijn maar uit privacy overwegingen zullen deze niet gedeeld worden. Als er gedacht zou zijn aan een bejaardenreisje, dan zou dit filmpje niet misstaan. Maar 'what happens in Saigon, stays in Saigon'.