Qui Nhon

Vandaag wederom een transferdag, veel kilometers maken en weinig zien.

Het enige waar we tijd voor gaan nemen is een bezoek aan het voormalige dorpje My Lai.

Dit is een dorpje wat op 16 maart 1968 werd uitgeroeid door de Amerikanen. Op die datum werd de C compagnie gebrieft dat er in het dorp 200 Vietcong soldaten waren gesignaleerd. De C compagnie werd op een 'search and destroy' opdracht naar dit dorp gestuurd. Er mochten geen overlevende Vietcong soldaten achterblijven.

Om half acht in de ochtend werden de 105 Amerikanen bij het dorpje afgezet, en bij aankomst in het dorp werden er geen Vietcong soldaten aangetroffen. Ondanks dat er alleen vrouwen, kinderen en bejaarden in het dorpje waren, gaf luitenant William Calley de opdracht om iedereen te vermoorden. Wie niet mee deed zou hij hoogst persoonlijk vermoorden.

In vier uur tijd waren er 504 dode vrouwen, kinderen en bejaarden.

Nadat alle huizen door de 'Zippo afdeling' in de brand waren gestoken was het voorbij door ingrijpen van een Amerikaanse helikopterpiloot.

Alleen luitenant William Calley werd veroordeeld. Eerst voor levenslang, maar naderhand werd dat omgezet in 10 jaar, waarvan hij 3 jaar in huisarrest heeft uitgezeten.

We kregen daar een documentaire te zien met overlevenden en een Amerikaanse veteraan die met zijn helikopter, tegen alle regels in, nog 13 overlevenden heeft weten te redden.

Zwaar onder de indruk van deze emotionele film reden we verder met de bus.

Na de lunch maken we nog een tussenstop bij de kliniek van Dang Thuy Tram.

In 1967 ging Dang Thuy Tram, een jonge Vietnamese arts, als vrijwilliger werken in een veldhospitaal van het Nationaal Front voor de Bevrijding van Zuid-Vietnam. Drie jaar later werd ze gedood door Amerikaanse troepen, vlak bij haar kliniek. In haar dagboek, dat ze tussen 1968 en 1970 bijhield, schreef ze over de toewijding aan haar familie en haar land, de gruwelen en vernederingen van de oorlog, haar verlangen naar haar geliefde M. en haar gevecht om zich een waardig lid van de Communistische Partij te tonen.

De Amerikaanse soldaat die vlak na haar dood het dagboek van Dang Thuy Tram in handen kreeg, had de strikte opdracht alle documenten te vernietigen. Toen hij op het punt stond het dagboek in de vlammen te werpen, zei zijn Vietnamese tolk tegen hem: ‘Dit moet je niet verbranden, hier zit al genoeg vuur in.’ Tegen alle voorschriften in hield de soldaat het dagboek 35 jaar lang in zijn bezit, en in 2005 overhandigde hij het aan de toen 81-jarige moeder van Dang Thuy Tram. Het dagboek is in boekvorm uitgegeven en wordt hier gezien als het dagboek van Anne Frank.

We hebben nu al 6 dagen slecht weer, maar dat hoort in deze tijd van het jaar bij Midden Vietnam. Vanaf maandag zakken we af naar het zuidgedeelte en kunnen de regencapes weg en de paraplu's als parasol gebruikt worden.